Historia piercingu

Noszenie piercingu nie jest niczym współczesnym. Ciało ludzkie używane było do ekspresji na przestrzeni wielu lat i różnych kultur. Najstarsza znaleziona mumia - Ötzi the Iceman - miała 5300-letni kolczyk w uchu.

W niektórych kulturach chłopcy wchodzący w okres dojrzewania otrzymywali piercing jako symbol, że osiągnęli dojrzałość. Inni używali piercingów, aby wskazać przynależność plemienną, wyrazić bunt przeciwko swojej kulturze lub podkreślić cechy fizyczne. Gdzie indziej, piercing jest postrzegany jako symbol bogactwa: im więcej kolczyków, tym wyższy status ekonomiczny.

Piercingi odgrywały również rolę w handlu niewolnikami i były używane podczas polowań. W niektórych społeczeństwach korzyści seksualne kolczyków intymnych odgrywały nawet rolę w obrzędach!

Tutaj odkrywamy ekscytującą i czasami zaskakującą historię piercingu jako jednej z najbardziej starożytnych form modyfikacji ciała.

Piercing rytualny

W niektórych kulturach nastolatkom przekłuwa się uszy, gdy osiągają dojrzałość, co symbolizuje, że dołączają do grona dorosłych. Dla przykładu na Borneo ojciec i matka przekłuwają jeden płatek ucha dziecka, co ma symbolizować jego niezależność.

Innym ciekawym rytuałem jest przekłuwanie uszu, które ma rzekomo odganiać demony i złe duchy. Wiele rodzimych plemion wierzy, że demony mogą dostać się do ciała przez ucho. Są one wtedy chronione przez umieszczenie w nim kawałka metalu, ponieważ wierzą, że metal odpędza demony i złe duchy.

Niektóre plemiona stosowały kolczyki intymne zarówno do stymulacji seksualnej, jak i do zwiększenia płodności. Nieco później, w Europie około XVII wieku, piercing stosowano w zupełnie innym celu: aby zapobiec masturbacji i rzekomym problemom moralnym z nią związanych!

Marynarze i piercingi

W Europie ludzie wierzyli, że marynarze powinni mieć przekłute jedno ucho w momencie przekroczenia równika. Kolczyki miały też inną funkcję. W przeszłości krążył mit, że przekłuwanie uszu zapewniało lepsze widzenie.

Oprócz tego kolczyk pełnił jeszcze jedną funkcję. Szczególnie w średniowieczu pogrzeb chrześcijański odgrywał bardzo ważną rolę w życiu Europejczyków. Kiedy statek zatonął, a marynarz został odnaleziony lub wyrzucony na brzeg, kolczyk marynarza mógł zostać użyty jako zapłata na godny, chrześcijański pochówek. Większość kolczyków była w tamtych czasach wykonana ze złota.

Natomiast w rejonach Arktyki piercingi były wykorzystywane w celu zwiększenia szczęścia myśliwych, którzy starali się naśladować morsy, aby zbliżyć się do nich i upolować. Robili to poprzez przekłuwanie ust i zakładanie długiej biżuterii, która miała imitować kły morsa.

Piercingi i pieniądze

W niektórych częściach świata posiadanie piercingu jest związane ze statusem społecznym. Im ktoś jest bogatszy, tym więcej nosi piercingu.

Na przykład w starożytnych Indiach, wykonywano piercing na dużych i drogich przyjęciach, gdzie gospodarz płacił komuś, za wykonanie go dzieciom lub wnukom, a tym samym obdarzał ich wyższym statusem. Materiał biżuterii często miał też bardzo duże znaczenie. Noszenie piercingu z metali szlachetnych, takich jak złoto, wyraźnie pokazywało, że jest się lepszym od tych noszących biżuterię z rogu lub kości.

W niektórych częściach Indii, ludzie nadal używają dużej i pięknej biżuterii do piercingu w celu podkreślenia swojego statusu. Dotyczy to zwłaszcza piercingu nosa u kobiet. Dodatkowo mówi się, że przekłucie w lewym nozdrzu pomaga złagodzić bóle menstruacyjne!

Handel niewolnikami i piercingi

To jaką rolę odegrał piercing w transatlantyckim handlu niewolnikami, jest przykładem tego, jak zmniejszyła się atrakcyjność osoby, która go nosiła, zamiast poprawić jej wizerunk. Podczas handlu niewolnikami kobiety były sprzedawane w celach seksualnych, dlatego ich wygląd fizyczny odgrywał ważną rolę.

Kobiety opracowały techniki, które pozwoliły uniknąć im bycia wykorzystywanym. Znacznie zniekształciły swój wygląd, przekłuwając dolną wargę, a w ostateczności wkładając przedmiot przypominający płytkę zwaną pelele. Ponadto, często wyrywano im przednie zęby, aby miały jeszcze więcej miejsca dla większego pelele, ponieważ ich piercing się rozciągał. Po usunięciu pelele, dona warga zwisała jak cienki, skórzany pierścień pod brodą, co czyniło kobiety mniej atrakcyjnymi.

Kiedy piercing wyszedł z mody

Był taki czas, kiedy piercing nie był w ogóle modny przez kilkaset lat. Od około VI do XVI wieku uszy były zakryte albo włosami, albo ubraniami. Zwyczajnie noszenie kolczyków nie było praktyczne i na jakiś czas straciło sens w Europie, szczególnie u kobiet. W tym czasie kolczyki były noszone jedynie przez najniższe klasy społeczne: niewolnice i osoby świadczące usługi seksualne.

W tym czasie kolczyki stały się jednak popularne wśród mężczyzn. Na krótko przed tym, jak wróciły do mody dla kobiet, nastąpił okres, w którym było więcej mężczyzn posiadających przekłute uszy niż kobiet. W XVI wieku wiele wybitnych osób nosiło kolczyk (tylko w jednym uchu). Należeli do nich Shakespeare, król Anglii i inne ważne postacie. Ten trend był jednak dość krótkotrwały.

Rosnąca popularność

Po II wojnie światowej piercing zaczął ponownie stawać się powszechny w kulturze zachodniej. Subkultury, takie jak ruch punkowy i gejowska subkultura nosiły piercingi aby się wyróżnić. Ten trend szybko się rozprzestrzenił i stał się głównym nurtem.

W obecnych czasach posiadanie piercingu jest bardziej popularne niż jego brak. Piercingi są przedmiotem zmieniających się trendów: to, co jest modne dzisiaj, może być znowu modne lub nie. Kto wie, jakie trendy w piercingu pojawią w przyszłości!